به زمین خیره بودم
نه دورغ گفتم... به مانیتور خیره بودم
نه شایدم یه جایی بین این دوتا
به هر حال خیره بودم
داشتم فکر میکردم چقدر اون شبا قشنگ بود
اخماش رفت تو هم ، اهم اهمی کرد و آهسته گفت :
دلتنگ نشو...احمق نباش . انقدر نا امیدم نکن
خواستم بگم : میخوام دنده عقب ب...
گفت :
هیـــــــش... مهرانا خوابه
چند لحظه ای ساکت شدم و فقط گفتم:
یادش بخیر...
بعلهههه...اینطوریاس ... ش.ش
کم کم کمرنگ میشوی...کمرنگ
انگار نبودی ، انگار ندیدمت .
بارانی نبارید و بدون چتر منتظر نماندم...!
و احتمالا زمستانی میرسد که یادم می رود
زیر این باران ، سرمای بدی خوردم و دستهایم یخ کرد به انتظار دستهایت...
ابتدای خیابان آهسته از کنارم رد شدی و من تا انتها ، تنها رفتم ...
کم کم کمرنگ میشوی...کمرنگ
دلم گرفته...
کجا نیستی؟
کجا نیستی . که آنجا بروم . جایی که هرگز احساست نکنم. دستهایم یخ نزند ... سست نشوم از هجوم خیال...
طوفان نشود ذهنم ، نامه های هزار بار چسب خورده را، دوباره ریز ریز نکنم !
مزار خوشبختی هایم همه جا هست وقتی خاطرات روز های خوشبخت همه جا دفن باشد ... امان از خاطره ...
امان از این بی تکرار ها...!
کجا نیستی ؟ کجا ؟
جهانم با وجودت آغاز نشد ، که با نبودت تمام شود.
رئیسی
دیروز یادت هست خطی خطی میکردم دفترم را...؟ اخم میکیردی!
یاس میگذاشتم لای نامه هایم . شب بو میگذاشتی لای تقدیمی هایت؟
احساسمان گل بود . عشقمان عطر یاس و شب بو ها
چقدر ساده عاشقانه بودیم! حالا ساده تر از قبل احساسمان خشکیده...
ساده میروم و تو ساده میگویی: رفت...!
پنجره ها را باز بگذار
هوای خاطراتم عوض شود...
رئیسی
ش.ش